Mijn moeder had echt een neus voor zaken. Ze was dol op antique en struinde allerlei markten en beurzen af, op zoek naar net dat ene artikel wat zij in gedachten had. Ik wist het toen nog niet, maar ze had voor mij een Japans theeservies gekocht, maar er miste nog net een kopje. Ze had er lol in om al die markten en beurzen af te struinen, op zoek naar dat ene Japanse theekopje. Later vertelde ze me dat ze rondliep op die markt, en opeens een eureka moment voelde: in de verte zag ze het theekopje staan wat ze wilde. Alles om haar heen vervaagde en ze vloog op die kraam af. Hoe groot is de kans dat je dan zo'n kopje echt vindt? Na lang tussen de mensen massa door wurmend, kwam ze bij het kraampje aan... en raad eens...? Staat er geen marktkoopman achter. In geen verte te bekennen.
Heb je enig idee hoe frustrerend dat is? Dat je aan het rondneuzen bent op de markt, opeens iets ziet wat je aandacht trekt...? Iets wat jou raakt in je diepste verlangen en waarvan je meteen voelt dat het mega interessant zou kunnen zijn, en dat je dan op het laatste moment net misgrijpt?
Je realiseert het je misschien niet, maar dit is wat de meeste ondernemers doen op LinkedIn. Ze posten een berichtje per week op hun LinkedIn tijdlijn en gaan dan achter over leunen. LinkedIn expert Wendy Goudzwaard leerde me dat LinkedIn een netwerk bijeenkomst is. Het is alsof je op zo'n markt staat met je kraampje. Je post je bericht en plaatst zo je product of dienst in de etalage. Vervolgens loop je weg, en ga je er van uit dat je klant uit zichzelf geld neerlegt op je kraampje en het product dan zelf meeneemt, zonder dat jij er tussen zit...? Dat is raar toch?
Ik vertel altijd dat je eerst een plan moet hebben en dat je met zo'n plan op social media sterke verhalen kan vertellen. Verhalen die jou volger raken in zijn emotie. Dat klopt. Maar daar stopt het natuurlijk niet mee. Als markt koopman blijf je altijd in gesprek met de mensen die voorbij lopen. Je knoopt een gesprekje aan. In eerste instantie leuk en gezellig, informerend, inspirerend en motiverend. Als blijkt dat de voorbijganger echte interesse toont, zoals mijn moeder voor dat theekopje, doe je een aanbod en ga je onderhandelen.
Waarom post jij iets, en loop je dan zomaar door? Waarom verlaat jij je kraampje? Op die manier heb je dus echt geen idee wie er voorbij komt en wie er interesse toont. Met andere woorden: gebruik LinkedIn als een netwerk platform, niet als een bulletin bord waar jij zomaar een briefje op prikt. Daag je volgers uit om een reactie te plaatsen. Stel ze een vraag. Laat ze iets doen. Maar ga vooral het gesprek aan. Reageer op elke reactie die geplaatst wordt. Stuur pb-tjes naar mensen om het gesprek ook buiten het platform voort te zetten. Nodig iedereen die een reactie plaatst die niet meteen een connectie met je heeft (2e graads of meer) uit om direct te connecten. Ga met ze in gesprek en stuur ze een pb-tje. Er is zoveel meer wat je kan doen om op te vallen op social media. Echt doodzonde dat de meeste ondernemers op deze manier zoveel laten liggen.
Mijn moeder is inmiddels bijna 21 jaar dood, en er gaat geen dag voorbij dat ik haar niet mis. Als ik in mijn vitrine kast kijk, zie ik daar zo het Japanse theeservies staan. En dan denk ik aan haar: aan het feit dat ze een echte ondernemer in de dop was. Dat ze er zo'n lol in had. Ik ben jarenlang met haar mee geweest naar al die markten en heb er nog steeds vele dierbare herinneringen aan. Zij was met stip een van de grootste inspiratiebronnen die me geleerd heeft om nu een steengoede ondernemer te zijn.